คุณเคยถาม ทำไมแมวถึงชอบเลียเรา เป็นคำถามทั่วไปที่เจ้าของแมวหลายคนมี ความจริงก็คือมีสาเหตุหลายประการที่ทำให้แมวของคุณเลียคุณ และเหตุผลหลายประการเกี่ยวกับความรัก
สาเหตุที่เป็นไปได้ที่แมวของคุณเลียคุณ
เหตุผลหนึ่งที่แมวของคุณอาจเลียเพราะเป็นวิธีการสร้างความผูกพันทางสังคม ตั้งแต่อายุยังน้อย แม่ของแมวจะไม่เพียงเลียพวกมันเพื่อดูแลพวกมันเท่านั้น แต่ยังแสดงความรักด้วย จากนั้นแมวก็จำลองพฤติกรรมนี้กับคุณเพื่อแสดงความรักของตัวเอง มันเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ
พฤติกรรมการเลียนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะระหว่างสัตว์เลี้ยงและเจ้าของเท่านั้น แมวมักจะเลียแมวตัวอื่นและแม้แต่สัตว์อื่นเพื่อแสดงความรัก อย่างไรก็ตาม พึงระวังเมื่อแมวของคุณเริ่มเลียแมวตัวอื่นหรือสัตว์อื่น ๆ เพราะไม่ใช่แมวหรือสัตว์ทุกตัวที่ชอบให้เลีย ในบางกรณี แมวหรือสัตว์อื่นๆ อาจตอบโต้หรือวิตกกังวลเมื่อแมวพยายามจะเลียพวกมัน
ทำไมแมวถึงชอบเลียเรา
อีกสาเหตุหนึ่งที่แมวของคุณอาจเลียคุณเพราะแมวมีความคิดมาก เป็นเรื่องปกติมากที่แมวและสัตว์อื่นๆ จะเริ่มเลียของมากเกินไปหากพวกมันมีความเครียด ซึ่งอาจรวมถึงการเลียคุณ หากคุณคิดว่าอาจเป็นกรณีนี้ คุณควรไปพบแพทย์ในพื้นที่ของคุณ หากคุณคิดว่ามีบางอย่างที่ทำให้แมวของคุณเครียด ให้พยายามระบุสาเหตุของความกังวลเผื่อว่าคุณจะกำจัดมันได้
แมวชอบทำเครื่องหมายอาณาเขตของตนเพื่อให้แมวและสัตว์อื่น ๆ รู้ว่าอะไรเป็นของพวกเขา หากแมวเห็นคุณเป็นของพวกเขา พวกเขาอาจเริ่มเลียคุณเพื่อทำเครื่องหมายว่าคุณเป็นส่วนหนึ่งของอาณาเขตของมัน เพื่อให้แมวตัวอื่นรู้ว่าคุณเป็นใคร แม้ว่าพฤติกรรมประเภทนี้จะเป็นเรื่องปกติโดยสิ้นเชิง แต่ก็อาจนำไปสู่ปัญหาในบ้านได้หากคุณมีแมวหรือสัตว์เลี้ยงมากกว่าหนึ่งตัว ดังนั้นให้ระวังพฤติกรรมเกี่ยวกับอาณาเขต
ทำไมบางครั้งมันเจ็บเมื่อแมวเลียคุณ
บางครั้งมันอาจจะเจ็บเมื่อแมวเลียคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าแมวของคุณทำสิ่งนี้มากเกินไปนี่เป็นเพราะหนามพิเศษที่ลิ้นแมวของคุณหนามเหล่านี้ทำมาจากวัสดุเดียวกับกรงเล็บของแมว ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมลิ้นของมันจึงรู้สึกเหมือนกระดาษทราย
หนามเหล่านี้มีความสำคัญเมื่อแมวของคุณดูแลตัวเอง หนามช่วยขจัดสิ่งสกปรกและเศษซากออกจากขนของแมว ถ้าหนามไม่แหลมคม พวกมันก็จะไม่สามารถหยิบสิ่งสกปรกนี้ขึ้นมาได้ และแมวก็จะไม่สามารถรักษาตัวเองให้สะอาดได้
แนะนำ ทำไมสุนัขของฉันถึงอาเจียน?
เรียบเรียงโดย แทงบอล
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
