แก้ปัญหาสุนัขชอบเห่า

แก้ปัญหาสุนัขชอบเห่า ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว อากาศอบอุ่น และผู้คนก็พาสุนัขของพวกเขาไปเที่ยวกันอีกครั้ง การเฝ้าดูแลสุนัขของคุณตลอดเวลาเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม คุณดูเธอตลอดเวลา คุณจะเห็นเมื่อเธอออกไปห้องน้ำ เมื่อเธอกลับมา เมื่อเธอหลับ และเมื่อเธอเห่า คุณเข้าใจแต่ละท่าทางและแต่ละคำที่เธอพูด แต่บางครั้งสุนัขของคุณสามารถปิดข้อความได้เช่นเดียวกับคนอื่น กล่าวอีกนัยหนึ่งเธออาจเริ่มพูดในแบบที่คุณไม่เคยได้ยินเธอพูดมาก่อน

นี้เรียกว่าเห่า อาจเป็นสำหรับคนคนเดียวหรือกลุ่มคน แต่นั่นไม่สำคัญ เป็นปัญหาที่น่ารำคาญและน่าหงุดหงิด สุนัขบางตัวเห่าตอนกลางคืน หรือบางทีก็เห่าแล้วสะอื้นเพื่อเรียกร้องความสนใจ นี้เป็นที่ยอมรับไม่ได้ เป็นการบ่งบอกถึงอารมณ์ และอาจเป็นความไม่มั่นคงหรือความเบื่อหน่าย สุนัขควรจะสามารถแสดงออกในแบบที่เราเข้าใจ โดยเฉพาะความมั่นใจและขอบเขตความสนใจของพวกมัน

บางสายพันธุ์แย่กว่าสายพันธุ์อื่น เช่น สายพันธุ์นิ่งเงียบ แต่ถึงอย่างนั้นก็มีสายพันธุ์ที่เห่า มันเป็นเรื่องของรสนิยมและทุกคนมีสิ่งหนึ่งที่พวกเขารัก บางทีของคุณอาจเป็นสุนัขที่ชอบเห่าอะไรก็ได้ บางทีคุณอาจต้องการให้สุนัขตัวนั้นเห่าเมื่อมีคนมาที่ประตูหรือเมื่อพวกเขาผ่านไป คุณอาจมีสุนัขแบบนี้ แต่ถ้าคุณต้องการให้เขาหยุดเห่า

แก้ปัญหาสุนัขชอบเห่า ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว อากาศอบอุ่น และผู้คนก็พาสุนัขของพวกเขาไปเที่ยวกันอีกครั้ง การเฝ้าดูแลสุนัขของคุณตลอดเวลา

แก้ปัญหาสุนัขชอบเห่า

คุณจะต้องเปลี่ยนสถานการณ์ของเขา บางทีเขาอาจเห่าเพราะเขาเบื่อหน่ายและกังวล นั่นเป็นความกังวลที่ไม่สามารถเป็นได้ทั้งหมด ขอบคุณพระเจ้า มันอาจจะไม่ใช่ความกังวลทั้งหมดเกี่ยวกับชีวิตของเขาที่เขากำลังกังวล ดังนั้นหากปรากฏว่าเขามีความสุข แม้จะอยู่ท่ามกลางสิ่งอื่นมากมาย

คุณไม่ต้องการให้สุนัขเป็นศูนย์กลางของความสนใจ มันคงเกินจะทน สัตว์นั้นจะต้องมีลักษณะเหมือนเด็กเล็กน้อยในบางมุม เพียงแค่กอดรัดเขาและพูดคุยกับเขา ให้รางวัลเขา ทั้งหมดนั้น แต่อย่าหักโหมจนเกินไป หากปล่อยให้เห่า เห่า เห่า จะกลายเป็นนิสัยที่ไม่ดี มันง่ายมากจริงๆ คุณคงไม่อยากทำให้เขาโวยวายไม่รู้จบ ให้รางวัลเขาจากการเห่าเล็กน้อย เพราะเขาไม่เข้าใจเรื่องนั้น เมื่อเขาเห่า คุณบอกเขาเงียบๆ และถอยห่างจากเขา และเมื่อเขาเงียบลง ก็ให้รางวัลแก่สุนัขของคุณ

แนะนำ สุนัขสามารถกินไข่ ได้หรือไม่?

เรียบเรียงโดย จีคลับ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *