โรคปอดบวมของสุนัข คือการอักเสบของปอดและทางเดินหายใจที่ทำให้หายใจลำบากและการขาดออกซิเจนในเลือด มีหลายสาเหตุที่เป็นไปได้ สาเหตุส่วนใหญ่ของโรคปอดบวมคือการติดเชื้อไวรัสของระบบทางเดินหายใจส่วนล่าง ไวรัสสายพันธุ์สุนัขคืออะดีโนไวรัสชนิดที่ 1 และ 2, ไวรัสไข้หวัดใหญ่ในสุนัขและไวรัสพาราอินฟลูเอนซาทำให้เกิดความเสียหายต่อทางเดินหายใจและทำให้สัตว์อ่อนแอต่อการเกิดโรคปอดบวม
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
สาเหตุของการเกิด โรคปอดบวมของสุนัข
เกิดจาการบุกรุกของปรสิตในหลอดลมอาจทำให้เกิดโรคปอดบวมได้เช่นกัน โรคปอดบวมจากวัณโรคแม้จะพบได้ไม่บ่อยในสุนัข โรคปอดบวมจากเชื้อรายังพบได้ในสุนัข การบาดเจ็บที่เยื่อเมือกของท่อหลอดลมและการสูดดมสารระคายเคืองอาจทำให้เกิดโรคปอดบวมโดยตรงและทำให้สัตว์อ่อนแอต่อการติดเชื้อแบคทีเรีย ปอดบวมจากการสำลัก อาจเป็นผลมาจากการอาเจียนอย่างต่อเนื่องการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของหลอดอาหารหรือการให้ยาที่ไม่เหมาะสม หรืออาหาร
สัญญาณของโรคปอดบวม ได้แก่ ง่วงเบื่ออาหารและไอลึก ๆ อาจมีอาการหายใจลำบาก ที่ริมฝีปากและเยื่อเมือกสีน้ำเงินโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังออกกำลังกาย อุณหภูมิของร่างกายเพิ่มขึ้นในระดับปานกลาง อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนเช่นเยื่อหุ้มปอดอักเสบ หรือการติดเชื้อจากสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ
การรักษาโรคปอดบวมของสุนัข
การวินิจฉัยมักเกี่ยวข้องกับการซักประวัติการตรวจร่างกาย รวมถึงการฟังปอดด้วยเครื่องตรวจฟังเสียง และการตรวจที่เหมาะสม สัตวแพทย์ของคุณอาจได้ยินเสียงหายใจดังเสียงฮืด ๆ ภายในปอด ในระยะหลังของโรคปอดบวมความหนาแน่นของปอดที่เพิ่มขึ้นซึ่งเกิดจากการอักเสบสามารถเห็นได้จากรังสีเอกซ์ การวิเคราะห์ของเหลวที่ใช้ในการล้าง ทางเดินหายใจมีประโยชน์ต่อการวินิจฉัยการติดเชื้อแบคทีเรีย การเพาะเชื้อแบคทีเรียและการทดสอบความไวต่อยาช่วยให้สัตวแพทย์สามารถกำหนดแนวทางการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่ดีที่สุดได้หากจำเป็น การติดเชื้อไวรัสมักส่งผลให้อุณหภูมิของร่างกายเพิ่มขึ้น
การรักษาโรคปอดบวมของสุนัข
สัตว์ที่เป็นโรคปอดบวมเกิดจากสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นและแห้ง ถ้าเยื่อเมือกมีสีน้ำเงินมาก แสดงว่าออกซิเจนในเลือดไม่ดี สัตวแพทย์อาจให้ออกซิเจนเพิ่ม โดยปกติจะให้ยาปฏิชีวนะแม้ว่าการรักษาอาจได้รับการปรับเปลี่ยนตามผลของการเพาะเชื้อในห้องปฏิบัติ การเพื่อให้ยาที่ให้ตรงกับชนิดของเชื้อที่พบ อาจจำเป็นต้องได้รับการรักษาเพิ่มเติมเช่นยาขยายหลอดลมและการพ่นยา การรักษาด้วยการหายใจ สุนัขอาจต้องได้รับการตรวจซ้ำบ่อยครั้งรวมถึงการฉายรังสีเอกซ์ทรวงอกเป็นระยะเพื่อเฝ้าดูอาการดีขึ้นหรือการกลับเป็นซ้ำจากนั้นก็ติดตามโรคประจำตัวถ้ามี หรือเพื่อตรวจหาภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
สาเหตุโรคฉี่หนูในสุนัขคลิก โรคฉี่หนูในสุนัข
Credit ไฮโล
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
