สารที่เป็นอันตรายต่อแมว

สารที่เป็นอันตรายต่อแมว มีสารที่เป็นอันตรายและมีพิษมากมายสำหรับแมวคุณอาจพบเจอในชีวิตของพวกมัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่คุณจะต้องรู้ว่าสิ่งใดควรเก็บให้พ้นมือแมวเพราะมันเป็นสัตว์ที่ออกสำรวจอยู่ตลอดเนื่องจากเป็นสัญชาตญาณของล่า

ความอยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติของแมวทำให้พวกเขาได้สำรวจอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่ว่าพวกเขาจะท่องไปในที่กลางแจ้งหรือปีนเข้าไปในทุกซอกทุกมุมของบ้านคุณ ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเจออะไรในการผจญภัยครั้งต่อไป รอบๆ บ้านและในสวนมีสารที่ไม่ใช่อาหาร รวมถึงพืช ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อเแมวของคุณ สิ่งเหล่านี้บางส่วนชัดเจน แต่บางส่วนดูไร้เดียงสาแต่ถ้าเกิดขึ้นกับแมวของคุณ คุณต้องทางรับมือโดยแก้ตั้งแต่ต้นเหตุ

สารที่เป็นอันตรายต่อแมว

สิ่งของที่เป็นอันรายต่อแมวอย่างจำพวกเช่นยาต่างๆไม่ว่าจะเป็นยาของคุณเองเช่นยาแก้ปวด วิตามิน ยาลดน้ำหนักหรือยาอันตรายเช่นพวกยาฆ่าหญ้า บางสิ่งที่คุณคิดว่าจะไม่เป็นอันตรายแต่จริงแล้ว มันส่งผลต่อต่อสุขภาพของแมวเช่นพวกของใช้ในครัวเรือนควรมีที่เก็บที่มิดชิด หากแมวของคุณมีอาการที่แปลกไปจากเดิมควรพาไปหาหมอให้เร็วที่สุดเพื่อไปล้างท้อง

อาการที่แมวได้รับสารที่อันตรายเข้าไปในร่ายกาย

อาการของแมวและสัญญาณของการกลืนกินสารที่เป็นอันตรายต่อร่างกายของมัน ได้แก่ การอาเจียน ท้องร่วงหรือท้องผูก เบื่ออาหาร ตาบอด และชัก โดยแมงจะมีอาการที่แปลกไปจากเดิมไม่เล่นไม่ร่าเริงมีการซ่อนตัวเพราะเมื่อไรที่มันรู้สึกกลัวหรือไม่ปลอดภัยมันจะซ่อนตัว หากคุณไม่แน่ใจ ทางที่ดีควรติดต่อสัตวแพทย์เพื่อขอคำแนะนำจากการรักษาเบื้องต้น

การรักษาบ้านและสวนของคุณให้ปลอดภัยและเก็บของเป็นที่เป็นทางส่วนใหญ่เกี่ยวกับสามัญสำนึก ไม่ปล่อยให้สิ่งต่าง ๆ เปิดกว้างและเข้าถึงได้ง่าย ตัวอย่างเช่น หากพวกเขามักจะเข้าใจผิดว่าเป็นของอร่อยและเข้าไปกิน

การป้องกันย่อมดีกว่าการรักษาเสมอ และด้วยความใส่ใจเพียงเล็กน้อยกับสิ่งของในบ้าน แมวของคุณสามารถมีชีวิตที่มีความสุขและมีสุขภาพดีโดยอยู่ห่างจากสารที่เป็นอันตรายอย่างที่เราแนะนำไปในข้างต้นคือการเก็บให้มิดชิดควรมีที่เก็บที่เน้นหน้าแมวไม่สามารถเปิดได้

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ทำไมแมวถึงกินหญ้า สนใจคลิก ทำไมแมวถึงกินหญ้า

Credit gclub

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *