ทำไมแมวถึงอ้วก

ทำไมแมวถึงอ้วก เจ้าของพวกเขาปกติจะคุ้นเคยกับการเห็นพวกเขาอ้วกเป็นบางครั้งโดยไม่ต้องกังวลมากเกินไป โดยปกติการอ้วกเป็นครั้งคราวเป็นผลมาจากปัญหาเล็กน้อย เช่น การกินมากเกินไปหรือการเล่นที่แรงเกินไปทันทีหลังอาหารเย็น

อย่างไรก็ตาม หากพวกเขาอ้วกบ่อยขึ้น อาจเป็นสัญญาณของสิ่งที่ร้ายแรงกว่านั้นซึ่งต้องพบสัตวแพทย์ทันที การอ้วกเรื้อรัง (นานหลายวันถึงหลายสัปดาห์) อาจเกิดจากความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารหรือระบบ (ทั้งร่างกาย)

• พวกเขาอ้วกคืออะไร?

การอ้วกคือการขับอาหารในท้องออกทางปากอย่างแรง ควรแยกความแตกต่างจากการสำรอกแบบแปลกๆมากกว่าซึ่งอาหารที่ถูกขับออกจากหลอดอาหารอย่างนุ่มนวลกว่าโดยไม่ทำให้กระเพาะบีบรัด พวกเขาที่อ้วกมักแสดงอาการคลื่นไส้ เช่น น้ำลายไหล เลียปาก และกลืนมากเกินไปก่อนที่จะอ้วก

• สาเหตุที่เป็นไปได้ที่พวกเขาอ้วก

หากพวกเขาอ้วก อาจเกิดจากสาเหตุหลายประการ และในกรณีเรื้อรัง ศัลยแพทย์ทางสัตวแพทย์ของคุณต้องค้นหาสาเหตุที่แท้จริงเพื่อกำหนดวิธีการรักษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพวกเขา สาเหตุทั่วไปที่ทำให้พวกเขาป่วย ได้แก่

1.กินเร็วเกินไป

2.การเปลี่ยนของกินกะทันหันหรือการแนะนำของกินให้เขาใหม่โดยไม่ค่อยๆเปลี่ยนทีละนิด

3.แพ้ส่วนผสมของในผสมของกิน

ทำไมแมวถึงอ้วก

• การรักษาเมื่อพวกเขาป่วย

หลังจากอ้วกเพียงครั้งเดียว ให้ตรวจดูว่าพวกเขามีอาการเจ็บป่วยอื่นๆ หรือไม่ เช่น กระสับกระส่าย มีไข้ หรือท้องร่วง ถ้าเกิดว่าทำได้ให้หาและเอาสิ่งของที่อาจทำให้พวกเขาอ้วกออกมาตั้งแต่แรก และถอดชามอาหารของพวกเขาออกสักสองสามชั่วโมง

• พวกเขาไม่สบาย

ให้น้ำต่อไปและพยายามกระตุ้นให้พวกเขาดื่ม หากพวกเขาหยุดอ้วกแล้ว ให้อาหารพวกเขาบ้าง และถ้าพวกเขาไม่อ้วก ให้อาหารในปริมาณเล็กน้อยเป็นระยะๆ

ทำเช่นนี้ในวันถัดไปหรือประมาณนั้นก่อนที่จะให้อาหารตามปกติหลังจากนั้น ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยดี อย่าให้ยาของมนุษย์หรือยาที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์แก่แมวของคุณโดยไม่ได้รับคำแนะนำเฉพาะจากสัตวแพทย์

• ควรโทรหาสัตวแพทย์เมื่อใด

คุณต้องโทรหาสัตวแพทย์หากพวกเขาอ้วกอย่างต่อเนื่องและ/หรือในกรณีต่อไปนี้

1.มีเลือดอยู่ในอ้วกของพวกเขา

2.คุณสงสัยว่าพวกเขากินอะไรเป็นพิษ

3.พวกเขามีไข้หรือมีอาการซึมเศร้า

4.พวกเขาพยายามจะอ้วกแต่ไม่มีอะไรออกมา

5.พวกเขาดูเหมือนจะเจ็บปวด

6.เหงือกของพวกเขามีสีแปลกๆมาก

แนะนำ ทำไมแมวถึงชอบนอนบนตัว ?

เรียบเรียงโดย จีคลับ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *