เห็บบนตัวสุนัขเป็นปัญหาทั่วไป แต่ผู้ปกครองสัตว์เลี้ยงหลายคนไม่ทราบว่าแมวก็สามารถมีเห็บได้เช่นกัน และพวกมันก็เป็นอันตรายได้เหมือนกัน เห็บมักถูกเรียกว่าแมลง แต่จริงๆ แล้วพวกมันอยู่ใกล้แมงมุมและไรมากกว่า เห็บบนแมวเป็นปรสิตที่กินเลือดของมัน แต่เห็บสามารถกินสัตว์เลือดอุ่นได้ทุกชนิด รวมทั้งมนุษย์และสัตว์อื่นๆ ดังนั้น คุณควรที่จะเรียนรู้ วิธีหาเห็บบนแมว และวิธีป้องกัน
หากคุณพบเห็บบนแมวของคุณ คุณต้องกำจัดมันทันที แม้ว่าการเอาเห็บออกจะไม่เหมาะสำหรับคนขี้เซา แต่เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง นอกจากนี้ คุณควรพูดคุยกับสัตว์แพทย์ของคุณเกี่ยวกับการหาวิธีป้องกันเห็บ แม้ว่าแมวของคุณจะไม่เคยออกไปข้างนอก แต่พวกมันยังสามารถได้รับเห็บที่คุกคามสุขภาพและชีวิตของพวกมันได้
แมวติดเห็บได้อย่างไร?
แมวสามารถรับเห็บได้ทั้งในบ้านและนอกบ้าน เห็บมักจะอาศัยอยู่ตามหญ้ายาวและบนต้นไม้ พวกมันสามารถงับขนแมวได้อย่างง่ายดายหากแมวแปรงหญ้าที่พวกมันกำลังรอเพื่อหาโฮสต์ เมื่อเห็บเกาะแมวของคุณแล้ว มันจะใส่ปากของมัน ซึ่งบางครั้งเรียกว่าหัว เข้าไปในผิวหนังของแมวเพื่อเริ่มกินเลือดของมัน เห็บจะติดอยู่กับแมวของคุณและเพิ่มปริมาณเลือดที่มันดูดเข้าไปจนกินหมดในอีกไม่กี่วันต่อมา
เห็บเป็นอันตรายต่อแมวหรือไม่?
เห็บเป็นอันตรายต่อแมวเพราะเป็นพาหะนำโรค โชคดีที่ในขณะที่มีเห็บหลายร้อยสายพันธุ์ทั่วโลก แต่มีเพียงไม่กี่สายพันธุ์เท่านั้นที่เป็นพาหะนำโรคในแมว 1 โรคที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดคือเห็บที่เป็นพาหะและส่งต่อไปยังแมวคือโรคลายม์
โรคลายม์คือการติดเชื้อแบคทีเรียที่สามารถนำไปสู่ความเสียหายและความเจ็บปวดของข้อต่อ ไตวาย และความผิดปกติของระบบประสาท โชคดีที่ความเสี่ยงต่อแมวไม่สูงเท่าสุนัข ในสุนัข โรคลายม์อาจถึงแก่ชีวิตได้ แต่พบน้อยในแมว โดยทั่วไปแล้วแมวจะดื้อต่อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคลายม์ และแม้ว่าแมวจะเป็นโรคลายม์ พวกมันอาจไม่แสดงอาการใดๆ แม้ว่าโรคลายม์อาจไม่ส่งผลกระทบต่อแมว แต่ก็ยังสามารถคุกคามชีวิตสุนัขและแม้แต่มนุษย์ได้ ดังนั้น ทางที่ดีควรดูแลแมวของคุณให้ปลอดภัยจากเห็บเสมอ เพื่อไม่ให้สัตว์เลี้ยงในบ้านตัวอื่นแพร่เชื้อ
วิธีหาเห็บบนแมว
หากคุณพบเห็บบนแมว สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณสามารถทำได้คือกำจัดมันออก แมวอาจไม่แสดงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหรือเริ่มเกาเมื่อเห็บกัดเพื่อเตือนคุณว่าพวกมันถูกกัด นอกจากนี้ หากแมวของคุณติดโรคจากเห็บ พวกมันอาจไม่เริ่มแสดงอาการทันที การตรวจหาเห็บในแมวของคุณเป็นประจำเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการพิจารณาว่าแมวของคุณถูกกัดหรือไม่ คุณควรตรวจดูผิวหนังของแมวเป็นประจำ โดยเฉพาะในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงซึ่งเป็นช่วงที่มีเห็บชุกชุมที่สุด ต่อไปนี้คือวิธีที่คุณสามารถตรวจหาเห็บในแมวได้
- เลี้ยงแมวของคุณ : เจ้าของหลายคนบังเอิญเจอเห็บเมื่อเลี้ยงแมว ในขั้นต้น อาจรู้สึกว่าแมวของคุณมีบางอย่างติดอยู่ที่ขนหรือผิวหนัง อย่างไรก็ตาม เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด คุณจะเห็นปรสิตตัวเล็กๆ โชคยังดีที่เห็บนั้นมองเห็นได้ง่าย แต่จะพบได้ยากกว่าในแมวที่มีขนยาวหรือหนา คุณเลี้ยงแมวทุกวันอยู่แล้ว ดังนั้นครั้งต่อไปที่คุณเลี้ยงแมว ให้ลองคลำดูว่ามีอะไรผิดปกติไหม
- ดูในพื้นที่ซ่อนเร้น : มีบางจุดบนแมวของคุณที่คุณอาจไม่เคยเลี้ยง เช่น รักแร้ ระหว่างนิ้วเท้า ขาหนีบ และในหู อย่าพึ่งพาการลูบแมวของคุณเพื่อตรวจหาเห็บ หมั่นตรวจดูทั่วร่างกาย
- รู้ว่าเห็บมีลักษณะอย่างไร : ตุ่มที่ผิวหนังบนสัตว์เลี้ยงเป็นเรื่องปกติ ดังนั้นการรู้สึกว่ามีเห็บบนตัวแมวอาจไม่ใช่เรื่องน่าตกใจแม้ว่ามันควรจะเป็นก็ตาม เมื่อคุณสังเกตเห็นตุ่ม ให้ตรวจสอบอย่างใกล้ชิดเพื่อดูว่าคุณสามารถระบุขาได้หรือไม่
วิธีกำจัดเห็บบนแมวของคุณ
กำจัดเห็บแมวของคุณให้เร็วที่สุดเสมอ แม้ว่าคุณอาจคิดว่าการกำจัดเห็บแมวเป็นเรื่องง่าย แต่จริงๆ แล้วอาจค่อนข้างยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเห็บมุดลึกเข้าไปในผิวหนังของแมว ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่ได้บีบเห็บแรงเกินไปหรือดึงในลักษณะที่ทำให้หัวขาดภายในผิวหนังของสัตว์เลี้ยง เพราะอาจทำให้เกิดการติดเชื้อได้ ต่อไปนี้คือสองสามวิธีที่คุณสามารถกำจัดเห็บออกจากแมวของคุณได้
- ใช้แหนบ
หากคุณมีแหนบ ให้จุ่มด้วยไอโซโพรพิลแอลกอฮอล์เพื่อฆ่าเชื้อ จากนั้นใช้แหนบจับเห็บให้ใกล้กับผิวหนังมากที่สุด แล้วค่อยๆ ดึง ระวังเมื่อดึงเห็บด้วยแหนบ คุณคงไม่อยากบีบหรือผลักส่วนใดส่วนหนึ่งของเห็บเข้าไปในผิวหนังของแมว
- ลองใช้เครื่องมือกำจัดเห็บ
เห็บนั้นดื้อรั้น และการเอาแหนบออกอาจเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากแมวของคุณชอบอยู่ไม่สุข ในการใช้เครื่องมือกำจัดเห็บ คุณจะต้องค่อยๆ จับแมวของคุณแล้วเกี่ยวเครื่องมือไว้ใต้เห็บ จากนั้นหมุนเครื่องมือจนกว่าเห็บจะออกมา เมื่อคุณกำจัดเห็บด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งแล้ว คุณสามารถใส่ในไอโซโพรพิลแอลกอฮอล์เพื่อฆ่ามันก่อนที่จะทิ้งเพื่อให้แน่ใจว่ามันตายแล้วและจะไม่ติดกลับเข้าไปอีก
บทความโดย : แทงบอลออนไลน์
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
