ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สัตว์บำบัดได้รับความนิยมมากขึ้น เนื่องจากแนวคิดของการได้รับการสนับสนุนทางอารมณ์จากสัตว์เลี้ยงที่เป็นเพื่อนกันนั้นได้รับการยอมรับมากขึ้น แม้ว่าสุนัขบำบัดจะไม่ใช่แนวคิดใหม่ แต่ แมวบำบัด หรือที่เรียกว่าแมวช่วยเหลือทางอารมณ์กำลังได้รับความนิยมมากขึ้น
แมวบำบัดคือแมวใดๆ ก็ตามที่ได้รับการฝึกฝนเพื่อให้การสนับสนุนทางอารมณ์ ทางร่างกาย หรือทางการแพทย์แก่มนุษย์ที่ต้องการความช่วยเหลือ บ่อยครั้งที่แมวบำบัดมักพึ่งพาการสนับสนุนทางอารมณ์ เพื่อให้ความสบายใจแก่ผู้ที่ต้องรับมือกับความพิการ ความผิดปกติ หรือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือเป็นพิเศษจากเพื่อน
แมวบำบัด คืออะไร?
แมวบำบัดได้รับการฝึกฝนให้ทำงานร่วมกับผู้ดูแลมืออาชีพ ซึ่งโดยทั่วไปคือผู้ปกครองสัตว์เลี้ยง เพื่อช่วยให้บุคคลที่มีความเจ็บปวดทางร่างกาย จิตใจ และอารมณ์สามารถรับมือกับสภาวะสุขภาพต่างๆ ได้ แต่แมวบำบัดทำงานอย่างไร? แมวบำบัดไม่ได้รับการฝึกฝนให้ดูแลเฉพาะบุคคล กลับมอบความสบายใจและความรักให้กับผู้คนมากมาย พวกเขาสามารถทำงานในโรงเรียน โรงพยาบาล หรือสถานพยาบาล โดยเสนอเซสชันแบบตัวต่อตัวเพื่อคลายความวิตกกังวลและเร่งการฟื้นตัว
แมวทุกตัวสามารถทำงานเป็นแมวบำบัดได้หากได้รับการฝึกฝนให้ช่วยเหลือมนุษย์ที่ต้องการความช่วยเหลือ แมวบำบัดใช้เพื่อการสนับสนุนทางอารมณ์ แต่พวกมันไม่เหมือนกับสัตว์ที่ช่วยเหลือทางอารมณ์ ถึงกระนั้น พวกเขายังปลอบโยนบุคคลที่ต้องการเพื่อน รวมทั้งคนชรา เด็ก และใครก็ตามที่อยู่ระหว่างนั้น
ประโยชน์ของการมีแมวบำบัด
โปรดจำไว้ว่าแมวบำบัดไม่ได้รับการฝึกฝนเพื่อพัฒนาชีวิตประจำวันของบุคคลใดบุคคลหนึ่งโดยเฉพาะ พวกเขาสนับสนุนบุคคลหลายคนที่มีความกังวลเรื่องสุขภาพจิตและร่างกาย ดังนั้น การเลี้ยงแมวบำบัดอาจไม่ให้ประโยชน์โดยตรงต่อคุณหรือสุขภาพของคุณ แต่มีประโยชน์หลายอย่างที่คุณคาดหวังได้ เช่น:
- บรรเทาความเครียด:การเป็นพ่อแม่สัตว์เลี้ยงของแมวบำบัดสามารถบรรเทาความเครียดได้ แม้ว่าจุดประสงค์หลักของแมวบำบัดคือการช่วยให้ผู้อื่นรับมือกับสภาวะต่างๆ ได้ การเป็นพ่อแม่สัตว์เลี้ยงอาจส่งผลดีต่อสุขภาพจิตของคุณ การเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงเชื่อมโยงกับอัตราการเต้นของหัวใจและความดันโลหิตที่ลดลง ทุกอย่างตั้งแต่สัมผัสขนของมันในขณะที่คุณลูบไล้ไปจนถึงเสียง คราง ของพวกมันสามารถช่วยให้อารมณ์ของคุณดีขึ้นได้ ดังนั้น สัตว์เลี้ยงของคุณจึงสามารถลดความวิตกกังวลและความเครียดในชีวิตของคุณในขณะเดียวกันก็สนับสนุนความผาสุกทางอารมณ์ของผู้อื่น
- ลดความเหงา:สัตว์เลี้ยงบำบัดสามารถลดความรู้สึกโดดเดี่ยวและความเหงาได้ เนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่ต้องพึ่งพามนุษย์ สัตว์เลี้ยงช่วยให้บุคคลพัฒนากิจวัตรที่ให้การสนับสนุนทางอารมณ์และสังคม และผู้สูงอายุจะได้ประโยชน์เพราะแมวดูแลง่ายแต่ยังเป็นเพื่อนได้
- อำนวยความสะดวกในการรักษาและส่งเสริมสุขภาพ:แมวบำบัดสามารถอำนวยความสะดวกในการรักษาโดยช่วยให้ผู้ป่วยและผู้ปกครองสัตว์เลี้ยงของพวกเขาสงบสติอารมณ์และพักผ่อนตามที่ต้องการ การเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่ลดลงของโรคหัวใจและหลอดเลือด รวมถึงโรคหลอดเลือดสมองและหัวใจวาย
การฝึกแมวบำบัด
การฝึกแมวบำบัดมีความเข้มข้นน้อยกว่าการฝึกสัตว์บริการ แต่ก็ยังจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าแมวของคุณจะเป็นสัตว์บำบัดที่ดี องค์กรไม่แสวงผลกำไรที่รับรองแมวของคุณจะจัดการฝึกอบรมที่เหมาะสม แต่คุณควรฝึกแมวต่อไปเพื่อช่วยให้แมวได้รับการรับรองได้ง่ายขึ้น การฝึกอบรมโดยทั่วไปประกอบด้วยองค์ประกอบหลักสามประการ:
- การฝึกสายรัดและสายจูง:แม้ว่าแมวในบ้านมักไม่สวมสายรัดหรือสายจูง แต่แมวบำบัดต้องทำเพราะพวกเขาจะใช้เวลาในที่สาธารณะเช่นโรงพยาบาล ดังนั้นผู้ดูแลของพวกเขาจะต้องควบคุมพวกเขาตลอดเวลา
- การกรูมมิ่ง:องค์ประกอบอีกอย่างหนึ่งของการฝึกแมวบำบัดคือการกรูมมิ่งขั้นพื้นฐาน คุณต้องดูแลแมวของคุณอย่างต่อเนื่องเพื่อให้แน่ใจว่ามีสุขภาพที่ดี รวมทั้งการแปรงขน การทำความสะอาดหู และความต้องการด้านสุขภาพขั้นพื้นฐาน เช่น การป้องกันหมัดและเห็บ ในแมวส่วนใหญ่ สัตว์เลี้ยงไม่เพียงแต่ต้องมีสุขภาพดีเท่านั้น แต่ควรได้รับการดูแลเป็นอย่างดีและสะอาดด้วย
- การเข้าสังคม:สัตว์เลี้ยงทุกตัวควรได้รับการเข้าสังคมเพื่อส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดีทางอารมณ์ของพวกมัน อย่างไรก็ตาม มันสำคัญอย่างยิ่งสำหรับแมวบำบัด เพราะพวกมันจะได้พบปะผู้คนใหม่ๆ ทุกครั้งที่อาสาสมัคร ดังนั้นจึงต้องเป็นมิตรกับผู้คนและสะดวกสบายในสภาพแวดล้อมใหม่ วันหนึ่งแมวของคุณอาจอยู่ที่โรงพยาบาลกับผู้ใหญ่ และวันต่อไปอยู่ในโรงเรียนกับเด็ก ในแมวบางตัว การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมอาจทำให้เกิดความวิตกกังวลได้ ดังนั้น ทางที่ดีควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าแมวเหล่านี้ได้รับการเข้าสังคมอย่างเหมาะสมก่อนที่จะได้รับการรับรอง โปรดทราบว่าช่วงเวลาการเข้าสังคมที่สำคัญสำหรับแมวคือก่อนอายุ 9 สัปดาห์
บทความโดย : ufa168
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
